Τρίτη 10 Φεβρουαρίου 2009

WALTZ WITH BASHIR


Είμαι ο κύριος χοντρόπετσος που μετά από 34 χρόνια και από εκεί που έμπαινε στον ηλεκτρικό και του δίπλωνε το στομάχι και ορκιζόταν οτι θα φύγει από το μπουρδέλο που λέγεται Αθήνα γιατί θα γυρίσει το μυαλό του - και έφυγε - ... γύρισε για να καλλιεργήσει αυτό που άφησε μισό την προηγούμενη φορά.

Να γίνει ένα μεγαλοπρεπέστατο μουνόπανο που τόσο καιρό έβλεπε στις ειδήσεις τα νεκρά παιδακια των Παλαιστινίων και δεν κουνήθηκε φύλλο...τίποτα δεν ένιωσα σύντροφοι, μηδέν στρογυλλότατο...

Κι έρχεται κάποιος κύριος
Αρι Φόλμαν, Ισραηλινος, που συμμετειχε ως στρατιώτης σε καταστάσεις που προφανώς στοίχειωσαν το μυαλό του και ζωγραφίζει πάνω στο ντοκυμαντερ που κινηματογράφησε μια μεγάλη συγνώμη για να με κάνει να νιώσω ξανά, να μου ξαναδιπλώσει το στομάχι και να με θυμηθώ όπως μου αρέσει να με θυμάμαι...άνθρωπο.

Μόλις τελείωσα την ταινία του, ο Max Richter την έντυσε ιδανικά με τη μουσική του κι εγω στις 5.30 το πρωί ακούγοντας το soundtrack της ταινίας λέω αν δεν την είδατε να το κάνετε.

Τα ηλεκτροσοκ είναι παντοτε αναγκαία...

7 σχόλια:

maya είπε...

είδες τελικά ?
οι άνθρωποι που ΝΟΙΩΘΟΥΜΕ
προτιμούμε τον πόνο απο το τίποτα ?

σε ξένισε η απάθεια
και ηρέμησες μόνο όταν πάλι ενδιαφέρθηκες .

θα το βρω να το δω το ντοκυμαντέρ που λες .
αν και δεν νομίζω να χρειάζεσαι υπενθύμηση του πόσο ΑΝΘΡΩΠΟΣ είσαι ...
εσύ ...


καλημέρα αν ακούς μου
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Chi είπε...

Μου έχεις λείψει καλό μου παιδί… μου έχω λείψει κι εγώ…
Κατεβάζω την ταινία … θα την δω οπωσδήποτε.

Γεια χαρά…

Αθανασία είπε...

εγω εχω φτασει να αναρωτιεμαι αν πρεπει τελικα να σκεφτεσαι....μηπως το μονο που σου μενει ειναι το στομαχι που διπλωνει,και οι γυρω σου που σε θεωρουν γραφικη φιγουρα;

Appelsinpigen είπε...

πραγματικα ηταν υπέροχη ταινία...

κι εγώ ακούω τη μουσική της συνέχεια από τότε που την είδα...

είχα πολύ καιρό να δω μια ταινία και να μου προκαλέσει τόσο έντονα συναισθήματα, κλάμα που το προκαλούσε η φρίκη. Όχι μόνο η φρίκη του εκεί πολέμου, η φρίκη των Πολέμων, της Κτηνωδίας γενικότερα...

Όσοι δεν την έχετε δει, αξίζει τον κόπο... Είναι ένα αντιπολεμικό αριστούργημα με εξαιρετικό σκίτσο και animation...

αν ακούς είπε...

maya /// δεν ειναι φορες που σε παιρνει το ρευμα μαζι του; χανεσαι αναμεσα στο σωρο, χανεις τον εαυτο σου, χανεις αυτο που εισαι και ξαφνικα τρως ενα χαστουκι και βλεπεις πιο καθαρα, πιο σωστα και ανθρωπινα. θυμασαι. η ταινία ειναι κατι περισσοτερο απο ντοκυμαντερ, σπουδαια δουλεια.

σε φιλω, καλη εβδομαδα.






chi /// δες την και τις εντυπωσεις απο κοντα σε αυτη τη συναντηση που εχει γινει σηριαλ...πως τα καταφεραμε ετσι;

αν ακούς είπε...

αθανασια /// γραφικες φιγουρες ειμαστε ολοι. για καποιους. μη δινεις σημασια, στο τελος εμεις θα τη βρουμε την ακρη.




christine, the elf /// παντα το ελεγα οτι η μουσικη και ο κινηματογραφος ειναι κοινος κωδικας επικοινωνιας αναμεσα στους ανθρωπους. χαιρομαι που βρεθηκαμε ετσι.

δεν υπαρχει κατι για το οποιο τιθεται θεμα είπε...

poly wraia h tainia