Δυό χρόνια,
Πέρασαν δυό χρόνια.
Έχω κάνει φίλους εδώ, δυό καλούς και πιστούς φίλους.
Μόνο που τα βράδια κάτι τους πιάνει και κυνηγούν τις ρόδες των αυτοκινήτων και τα μηχανάκια.
Τα χαζεύω από το πεζοδρόμιο μα καμιά φορά φοβάμαι μη πάθουν κακό…
Οι παλιολαμαρίνες δεν έχουν έλεος. Ούτε και οι άνθρωποι πια…
Πεινάω…
Είναι κι αυτό το κρύο…μου τρυπάει τα κόκαλα. Κι έχει δρόμο ακόμα ο χειμώνας.
Όλοι αυτοί…όλοι αυτοί που περνούν μπροστά μου, ούτε ματιά δεν ξοδεύουν πάνω μου, ούτε ματιά.
Με προσπερνούν γυρνώντας το κεφάλι από την άλλη, να κάνουν πως δεν με βλέπουν, μήπως και τους ενοχλήσει εκείνη η γριά ετοιμοθάνατη… η συνείδηση.
Αλλά εγώ έχω παρέα, έχω τους φίλους μου τους παιδικούς, τη μάνα μου…έρχονται συχνά και τα λέμε.
Στέκονται μπροστά μου και γελάμε, θυμόμαστε…καμιά φορά τσακωνόμαστε και οι άνθρωποι με κοιτούν που φωνάζω στο κενό…χαχαχα νομίζουν ότι μιλάω στον αέρα…γελοίοι…αν κάτι δεν το βλέπουν δεν υπάρχει…
Κρυώνω…
Χθες βράδυ ονειρεύτηκα…
Ανέβηκα, λέει σ’ ένα τρένο και έφυγα, σ’ ένα τρένο που πέρασε από μπροστά μου και με τράβηξε μαζί του. Ένιωσα, λέει, και πάλι καθαρός, ξεκούραστος, χορτασμένος και ζεστός…
Πόση φασαρία θεέ μου… θεέ μου; Που τον θυμήθηκα πάλι κι αυτόν…
Θα προσπαθήσω να κοιμηθώ, ίσως αν είμαι τυχερός να περάσει ξανά εκείνο το τρένο…
………………………………………………………………………………………
Στις 22 Φεβρουαρίου, από ανθρώπινο λάθος ένα τρένο του ΗΣΑΠ στον Πειραιά γκρέμισε τη μάντρα του αμαξοστασίου και σκότωσε έναν άνθρωπο.
Επειδή ήταν άστεγος, αλλοδαπός και δεν τον αναζήτησε προφανώς κανείς ώστε να κάνουν τα κανάλια ζωντανές συνδέσεις με το σπίτι του και τους συγγενείς που θρηνούν, πέρασε στα ψιλά.
Ζούσε τα τελευταία δυο χρόνια εκεί γύρω, στο λιμάνι του Πειραιά, κάποια εποχή του είχαν δώσει και μία σκούπα και σκούπιζε εκεί κοντά στον Αγ. Διονύση…
Ήταν ένας ακόμα άνθρωπος που χάθηκε, ένας ακόμα άνθρωπος που πέρασε στα ψιλά των ειδήσεων και των συνειδήσεων…
Καλημέρα σας…
31 σχόλια:
ναι. την άκουσα την ιστορία...
τι πικρά που την έγραψες...
απο τα πιο δύσκολα πράγματα
η περιθωριοποίηση...
ακόμη και αν κάπου την προκαλέσουμε.
ακόμη κι αυτό,
το να αισθανθείς την ανάγκη
να την κάνεις απο τον κόσμο γύρω σου.
τι απόφαση.
...δυσκολες σκέψεις κάνω...
καλή μέρα...
χχχχχχχχχχχχχ
Είδες; Γι' αυτή την ψυχή δεν είχε το ήθος να υψώσει τη φωνή και να χτυπήσει το χέρι στο γραφείο κανείς από τους πρωτοκλασάτους και γερά αμειβόμενους παρουσιαστές/στριες...
Γιατί η δική τους αμοιβή μετράει με τα φτηνά "παράθυρα"
Καλό σου Σ/Κ!
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
τι να σου γράψω τώρα, ε...?
άστο, όταν δεν μπορείς να πεις κάτι είναι μάλλον γιατί καταλαβαίνεις και νιώθεις περισσότερα...
και πονάς...
έτσι, χωρίς λόγο...
Ανατριχιαστικό...
Αυτος ο ανθρωπος που τωρα ταξιδευει ηρεμος, που ουτε κρυωνει, ουτε πειναει, θα χαμογελαει μιας και καποιος που δεν τον ηξερε γραφει γι'αυτον...
Καλο ξημερωμα...!
...το τρένο περνάει από σταθμούς κι αποφασίζει εκείνο πότε θα μας πάρει...
...κι ας νομίζουμε πως εμείς ορίζουμε τον προορισμό...
Φιλιά βρόχινα...
Τι καλημέρα που πέταξες τη μολοτοφ και πάει.
Δε μου ρίχνουνν μια ματιάαα, σοβαρή δουλεία θα έεεχουν σαλαλα
Ti allooo
φοβασαι πες μου και θα γινω!!!!
(ακουω το τραγουδι τωρα θα σχολιασω μετα
τελεια επιλογη!!!
υπεροχο τραγουδι!)
Γι αυτο σε χανω στο πηγαδι?
θελει πολλη αυτοαπομονωση κι ερημια
για να συλλαβεις αυτη τη συστοιχια...
-ξερεις..
καταλαβαινω ..
"-φτανει που δεν γουσταρω να ησυχασω!"
εγω θα σταθω στην ετικετα, και θα σε παροτρυνω να την πεταξεις.
ετσι,για ολους εμας που την κραταμε και την ξαναβαζουμε στην τσεπη...μαζι με κατι μπλε χαρτια για να μην φαινεται και να παρηγοριομαστε οτι ζουμε.
το τραγουδακι πως θα γινει να μου το στειλεις;
καλημερα..αλλη μερα που ο ηλιος δεν φωτιζει..το σκοταδι πεφτει και κρυβει αυτη την πολη απο την απληστια της απο την ασχημια της και απο την βρωμια της..κλεινω την μυτη να μην αναπνεω το δηλητηριο του αερα της κλεινω τα ματια γιατι δεν αντεχω να την κοιταω..δεν αντεχω να ακουω τους ηχους της ΜΕ ΑΚΟΥΣ??
Είσαι τρομερός. Καλημέρα.
καλημερα παλι..
εχεις μια προσκληση για παιχνιδι
να προσεχεις
...Πόσες ειδήσεις περνάνε στα ψιλά...αυτά που πρέπει να ξέρουμε δεν τα λένε..Κριμα..
maya /// σε μερικους ανθρωπους δεν δινεται ποτε η επιλογη.
καταφεραμε τους ανθρωπους αυτους με τη σταση μας να τους σπρωχνουμε ακομα περισσοτερο
στην εξαθλιωση με τη δικη μας απανθρωπη και αδιαφορη σταση.
με ενοχλει πια αυτο πολυ. παρα πολυ.
γλαρενια /// ειπαμε δεν ηταν θεμα γι'αυτους, ασχοληθηκαν με το ποιος αφησε τα κλειδια, ποιος πατησε το κουμπι ποιος...και ευτυχως δεν θρηνησαμε περισσοτερα θυματα.
γιατι ετσι κι αλλιως αυτος δεν ειχε και πολυ σημασια.
αδερφε /// τι να πεις; η ιστορια αυτη ειναι απο τοτε στο μυαλο μου και επειδη περναω καθε μερα απο κει μου γινεται ολο και πιο βασανιστικη η απαθεια που μας εχει καταβαλει.
πρωτοπλαστη /// μετα τη γιορτη, καλη μου, λιγη σημασια εχει το τι γραφουμε.
θα προτιμουσα να εβλεπα αυτον τον ανθρωπο να χαμογελαει σε εναν πιο ανθρωπινο κοσμο.
νεραιδα /// εγω παραμυθιασα λιγο τον εαυτο μου οτι μπορει και να το ηθελε.
μονο που ξερω καλα οτι δεν ειναι ετσι.
joan /// ναι ναι με πιανει καμια φορα κι εμενα... μονο που δεν ακουει κανεις. στο τελος ουτε κι εγω.
talisker /// μα πως να ησυχασω;
ειναι που εκεινη η ετοιμοθανατη γρια συνειδηση ακομα μου στριβει το δαχτυλο της στη πληγη.
και ευτυχως για μενα καθε φορα που νομιζω οτι πεθανε, εκει με ποναει πιο πολυ.
και με ριχνει εκει κατω...
ξερεις. καταλαβαινεις.
αθανασια /// δωσε μειλ και το στελνω.
rip /// αυτο το λαθος κανουμε. κλεινουμε τα ματια και τα αυτια γιατι δεν αντεχουμε αλλο και ξεχναμε να τα ανοιξουμε. και μενουμε εκει. αν ομως δεν κοιτας γυρω σου ξεχνας, και οταν ξεχνας...χανεσαι.
το παιχνιδι το φοβομουν μην ερθει προσκληση...σαν αποκαλυπτηρια ειναι.
thogias /// ειμαι παρτακιας με αναλαμπες. αυτο ειμαι. καλημερα.
roadartist /// αυτοι τα λενε, εμεις δεν ακουμε. γιατι δεν δινουμε σημασια στα ψιλα, πρεπει να φωναζουν πια για να ακουσουμε.
συγχαρητήρια για την ανάρτηση και την ευαισθησία σου.
σε φιλώ
Προσεχε τι ευχεσαι γιατι «χιλιαδες ενεδρες της ζωης παραμονευουν την πτωση σου»
Εκ των υστερων τα λογια ειναι περιττα οπως ειπες..
Συνεχισε να φωναζεις ομως σε αυτια κλειστα ή ανοιχτα.Ειναι αρκετο?
Καλημερα,καλη ομως
ρεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε
καλα εχεις γενεθλια και δεν λες ΤΙΠΟΤΑ??ενα email παρακαλω θελω να σου στειλω τις ευχες μου
Άνθρωποι σκουπίδια...
πως να αντέξεις την μπόχα τους,
τα βρώμικα ρούχα,
και το χειρότερο: το βλέμμα τους.
Δεν έχει σημασία αν κοιτάνε κάτω
ή από την άλλη πλευρά.
Κι αν γυρίσει;
Αν το μικρό παιδί
που βαστάς από το χέρι σε ρωτήσει;
Μία θάλασσα σκόνης
στο μπουφάν τους,
αρκετή να καταστρέψει τα ιδανικά
του πολιτισμού μας...
Άνθρωποι υπάνθρωποι,
πιότερο σκύλοι από τους σκύλους,
σκύλοι ανθρωπόμορφοι
που δεν ξέρουν καθόλου καλά
την ουρά να κουνάνε.
Στα χείλη τους φωλιάζουν λέξεις άρρωστες,
χωρίς ήχο..
Κινήσεις των χειλιών που σε κάνει
απρόσεχτο και βιαστικό στο βήμα.
Ψίθυρος, βήχας ίσως...
Βρισιά που δεν χωράει στα ζεστά ρούχα σου.
Στην καθαρή αναπνοή σου.
αν ακους μου
δεν χρειαζεται να βγει στην τηλεοραση, ουτε να ασχοληθουν ολοι αυτοι που υποτιμουμε και να θυμωνουμε οταν δεν το κανουν.
Αυτος ο ανθρωπος μπορει να εφυγε πιο γεματος απο αλλους που "φευγουν" σε ατσαλακωτα σεντονια. Θα προτιμουσε να περασω εγω να αφησω ενα λουλουδι και να ταισω τους φιλους του παρα με ενα μικροφονο και μια καμερα καποιος να δειξει το κενο της ψυχης μας στα καναλια.
Ευχομαι να πηρε το τρενο που ονειρευοταν και να ειναι ζεστος, ηρεμος και χορτατος!
Υπεροχο το ποιημα που εγραψες!!
Καλημερα :):)
φαιδρα φις /// σ'ευχαριστω για τα καλα σου λογια, καλη σου μερα.
naya /// o Αναγνωστακης καλα τα λεει, κάτι πάμε να πούμεε κι εμείς
αλλά συνήθως ξυπνάμε οταν ακουσουμε τον κροτο... και τοτε ειναι συνηθως αργα.
εγω απλα τα γραφω μηπως ξεφορτωσω λιγο βαρος απο μεσα μου.
rip 1708./// οχι γενεθλια, γιορτη ειχα.
ανεμοσκορπισματα /// θα μπορουσα να αντικαταστησω το ποστ αυτο με τα λογια σου αφου επιασες ακριβως αυτο που εχω στο μυαλο μου.
υπεροχο. το εχω ηδη κρατησει για να το διαβαζω οταν με κυκλωνουν οι αερηδες των ενοχων.
dee dee /// θα μπορουσε, θα ηταν θα θα θα θα. τιποτα δεν κανουμε καλη μου. τιποτα. ουτε τα σκυλια του ταισαμε ουτε λουλουδια του δωσαμε ουτε τιποτα, καταλαβαμε οτι υπαρχει οταν εφυγε...δυστυχως.
καλη σου μερα.
Ένας ακόμα που θα σου πω πόσο δίκιο έχεις! Αλλά και τι έγινε; Καλό το δίκιο αλλά αρκεί; Όπως είπες, καταλάβαμε ότι υπάρχει μόλις έφυγε...
Δεν μπορώ (θέλω;) να γράψω άλλα!
Φιλιά! Χαθήκαμε!
ποτέ δεν χανομαστε.
στη γειτονια σου γυρναω.
κι αν δε μιλαω, ειναι που πεφτω σε πηγαδια.
ξερεις, μερικες φορες μου τη δινει που ολο λογια ειμαστε...είμαι δηλαδη...
Οκ μαγκα μου!:)
δεν θες σχολια !!
κι εγω παιρνω αυτο το κερμα!!
Κοιτα !
γυαλιζει!
θα το ριξω να φτασει στο δροσερο νερο στο πηγαδι
να κανει μικρες μικρες δινες ...
για καλημερα!!
έχει ενα juke box εδω κατω, σ'ευχαριστω για το κερμα, πανω που μου ειχαν τελειωσει. καμια ιδιαιτερη προτιμηση;
Hello. This post is likeable, and your blog is very interesting, congratulations :-). I will add in my blogroll =). If possible gives a last there on my blog, it is about the Wireless, I hope you enjoy. The address is http://wireless-brasil.blogspot.com. A hug.
Λεωνιδα μου
Καλο Πασχα και μια αληθινη Ανασταση σου ευχομαι!!!
xxx
λεωνίδα μου,
[μιας και δε μπορώ να το κάνω από πιο πάνω]
σου αφήνω τις καλύτερες ευχές μου για τις γιορτινές μέρες, και Ανάσταση μέσα μας, γύρω μας, στη σκέψη και στην καρδιά μας…
τα φιλιά μου
Μήπως όλοι εμείς αντέχουμε την αλήθεια;
Κρυβόμαστε πίσω απ την λέξη "το κράτος φταίει" ή "το κεφάλι μυρίζει απ΄το κεφάλι" και καθαρίσαμε.
Εχουμε όλοι ευθύνη για όλα!
Κι όταν το αντιληφθούμε κάτι θα κάνουμε γι αυτό.
Χριστός Ανέστη και μοίρασε λίγες ελπίδες πως ο κόσμος μπορεί να γίνει καλύτερος...
Μα φτάνουν;
Δημοσίευση σχολίου