Δευτέρα 30 Ιουλίου 2007

όπως πάντα

...οταν θα γυρισεις το βλέμμα σου πίσω θα με δεις,θα είμαι εκεί και θα σερνω το βλέμμα μου στα πόδια σου,με μια περηφάνια δακρυσμενη απο ντροπή, έτσι,όπως παντα...

Παρασκευή 27 Ιουλίου 2007

Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ

Ο morfeas,αναφέρει στο προφιλ του μια ταινία πολυ πολυ αγαπημένη μου, μια ταινία που κάποιος βλάκας κριτικός χαρακτηρισε "σπαγγέτι γουέστερν ελληνικής επαρχίας περιορισμενης δυναμικης". αυτό που ξέρω μονο είναι οτι όταν τελείωσε η ταινία, εγώ και οι φιλοι μου δεν μιλησαμε,δεν αντιδράσαμε για ενα πεντάλεπτο.Προσωπικά,τη κουβαλάω μέσα μου απο τότε,μαζι με τη μουσικη του Θ.Παπακωνσταντίνου. Υπάρχει εκεί και το ομωνυμο τραγούδι του θανάση σε μια εκτέλεση που δεν υπάρχει πουθενα αλλού,παρα μόνο εκεί μια και soundtrack δεν κυκλοφόρησε. Μια εκτέλεση του τραγουδιου αυτου υπαρχει στον τελευταίο δισκο του θανάση και το τραγουδαει η Μαρθα Φριτζηλα. Η ιστορία ενός ανθρώπου που ετρεξε μακριά,για να γλιτώσει από την ίδια του τη μοιρα. ξέρετε πολλους που να το έχουν καταφερει???

Δευτέρα 23 Ιουλίου 2007

Μάνα

Με ενοχλεί πολυ οτι τη θυμαμαι κυρίως στα τελευταία της,αρρωστα χρόνια. Τη θυμάμαι να βήχει ασταμάτητα και το αδύναμο αναπνευστικό της να της κάνει ακόμα πιο δύσκολες αυτές τις καταραμένες στιγμες. είχε κρυώσει,η αγαπημένη μου...
με θυμάμαι και μένα σε μια πλαστική καρέκλα απέναντι της,μολις να εχω φτάσει απο την Αθήνα,αντικρύζοντας την να κλαίω,μ'αυτό το κλάμα που δεν το σταματάς με τίποτα,σε νικάει...έτσι κι αλλιώς...
Τη θυμάμαι εκεί στην αναπηρική της καρέκλα-που τοσο πολυ αντισταθηκε να κάτσει-να σηκώνει το ταλαιπωρημένο της προσωπο και να μου χαμογελάει...μ'αυτο το κουρασμενο γλυκο της χαμόγελο,για να με βοηθησει να συνέλθω. είχε χασει τη φωνή της και τα μάτια της ζωγράφιζαν τις εικονες που θα μας ακολουθουν για πάντα...να λέει "Μη κλαις,μη στεναχωριέσαι...κοιτα με!!! είμαι καλά,σου χαμογελώ!!!"

Πέμπτη 19 Ιουλίου 2007

JAMES

Επιβλητικός,μελαγχολικός με μια ενεργεια εσωτερική που δεν ηξερες αν αυτο που βλέπεις σε κάνει να θελεις να βάλεις τα κλάματα ή να απογειωθεις στο ρυθμό του. Οι φλέβες στο ξυρισμένο του κεφάλι σε ένταση και ένα χαμόγελο μάλλον πικρο...απο τις συναυλίες που ευχαριστω τη τυχη μου και τη τσέπη μου που βρεθηκα εκεί χθες. συγκροτημα που το μέγεθος τους πάνω στη σκηνή είναι τεραστιο...αλλα αυτή η φιγούρα του Tim Booth,δεν περιγράφεται με λέξεις. μια ζωντανή πηγή συναισθημάτων,ένας ανθρωπος δίχως κόκκαλα-απίστευτη κίνηση-που σου σφηνώνει στο μυαλό για πολύ πολύ καιρο.


Τρίτη 17 Ιουλίου 2007

Η Φώφη

Χθες έβλεπα τη Φώφη Γεννηματά στις ειδήσεις,σε απευθείας σύνδεση απο τις ολοκαίνουριες πυρκαγιές μας αγανακτισμένη για το κακό που μας βρηκε,με την άσχημη φάτσα της σε κοντινο πλάνο να ωρύεται και να γινεται εκτός απο ασχημη και αντιπαθητική,να επιτιθεται σε ολους τους υπεύθυνους για την αργοπορία τους να επέμβουν και για την ανευθυνότητά τους ενω βρίσκονται σε πολύ υπεύθυνες θέσεις. Η Φώφη,λοιπόν,έλεγε οτι ο τάδε δρομος είναι ευθυνη του τάκη,το κομματι δασους τάδε είναι ευθύνη του λάκη,τα κονδύλια είναι ευθύνη του σάκη,ο εξοπλισμός των πυροσβεστων ειναι ευθύνη του μακη και παει λέγοντας...@#$#^#^@#&%^@#&&%&&%#@%&#
Να ηρεμήσω γιατί φουντωσα!!!!!(4 βαθειες ανάσες ελλιπούς αττικού οξυγόνου)
λοιπόν...να κάνω κι εγώ μια χαζή ερώτηση που είμαι σιγουρος πως κανείς δεν ξέρει να μου απαντήσει? ΤΙ ΔΟΥΛΕΙΆ ΚΑΝΕΤΕ ΑΚΡΙΒΩΣ Κ.ΦΩΦΗ ΚΑΙ ΓΙΑΤΊ ΑΚΡΙΒΏΣ ΕΊΣΤΕ ΥΠΕΎΘΥΝΗ????????

ΑΑΑΑΑ να κάνω αλλη μια ερώτηση? απλη αυτη τη φορά. ΠΌΣΑ ΚΥΒΙΚΑ ΒΛΑΚΕΊΑΣ ΚΟΥΒΑΛΆΜΕ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΚΑΙ ΞΑΝΑ ΚΑΙ ΞΑΝΑ ΚΑΙ ΞΑΝΑ ΚΑΙ ΞΑΝΑ.......

Σάββατο 14 Ιουλίου 2007

Κουρασμένος

Είμαι λιγο κουρασμένος,σα να μην έχω καθόλου ενέργεια πια...κι έτσι μου βγαίνει το παράπονο. δεν είναι η δουλεια,οχι η δουλειά. Είναι που όσο μεγαλωνω κάνω το ένα λαθος πάνω στ'αλλο,είναι που τελικά εχω υπερεκτιμήσει τη κρίση μου και τη πιο σπουδαία στιγμη παίρνω τις πιο λάθος αποφασεις. είναι που πονταρω παντα σε λάθος ανθρώπους τη σωστή στιγμή και το αντιστροφο...με κούρασα ο μπαγάσας.

Ωραιο είναι τελικά αυτο το καινούριο κολπο με τα blogs. σα να βγαίνεις κάπου ψηλά και φώναζεις αυτό που σκεφτεσαι. κι ας μη σ'ακουσει κανείς. εσυ τα έχεις πει. έχεις ξεθυμάνει....Σα να νιώθω καλύτερα...

ΜΑΣΚΑ ΔΕΝ ΕΧΩ...



μάσκα δεν έχω να γυρνώ στο καρναβάλι ετούτο...

Τετάρτη 11 Ιουλίου 2007

Νικολαααα!!!!!

Ω εποχή μου θυμίζεις το καισαρα κι οι μελλοθάνατοι σε χαιρετούν,κι οσο γερνώ μπουσουλώ με τα τέσσερα τα τροχοφόρα με προσπερνούν,
φεύγω και πάω να βρω στο μπανγκονκ το σύντροφο μου το κινγκ κονγκ,μες το μυαλό μου βαρανε τα κονγκ μοιάζω με μπάλα του πινγκ πονγκ....μας εκτελούνε με σφαίρες ντουμ ντουμ ντουμ σφαιρες ντουμ ντουμ σφαιρες ντουμ ντουμ κι εμεις ξεπουλιόμαστε στο γιουσουρουμ ΤΑΡΑΤΑΤΑΤΖΟΥΜ για ένα κουστουμ...

Τρίτη 10 Ιουλίου 2007

ο χρόνος

Είδα τη Σώτη Τριανταφύλλου να μιλάει για το καινούριο της βιβλίο. Μία φράση της!!! Μία φράση της..."ο χρόνος σε βοηθάει όλη σου τη ζωή, επουλώνει τις πληγές σου και στο τελος σε σκοτώνει"...δε μπορεί να ξεκολλήσει το μυαλό μου 3 μέρες τώρα απ'αυτή τη κουβέντα για τον σύμμαχο και εχθρό,χρόνο.

Παρασκευή 6 Ιουλίου 2007

ποιός γελάει τώρα?

Κατεβάζω το κεφάλι και σε κοιτώ εκεί ψήλα,άλλαξες...σου λέω,χαμογελάς ή μάλλον κλαις.
χτύπησες τη πορτα μου μεσάνυχτα και γω έσβησα το φως να σε γελάσω. Ποιός γελάει τώρα?

Τρίτη 3 Ιουλίου 2007

αρχίζω πια να πιστεύω οτι οι ανθρωποι ειμαστε ανίκανοι να εκτιμησουμε στη ζωή μας το σπουδαίο,την ομορφιά,την αγάπη τη στιγμη που εμφανίζονται στη ζωή μας.
Ως δεδομένα τα καταχωρούμε στην καθημερινοτητα μας λες και καποιος μας τα χρωστούσε,λες και ειμαστε σίγουροι οτι θα είναι δικα μας για παντα.
περίεργη φαρα ο ανθρωπος...αχάριστο...
ξέρεις τι ειναι να εχεις ενα σπιτι μπροστα στο πέλαγος,να ξυπνάς καθε πρωι και να βλεπεις τη γαλήνη ή το θυμο της θαλασσας και συ να εχεις τα παραθυρα σου ερμητικά κλειστα? και αντ'αυτού να έχεις ανοιχτο αυτο που βλέπει στο δρόμο,στο ντουβάρι,στα απλωμένα ρουχα του γειτονα?.............αυτό το σπίτι υπαρχει αυτοι οι ανθρωποι υπάρχουν τους ειδα χθες. περίεργη φάρα οι ανθρωποι,περίεργη φαρα ειμαι...