Αγαπημένη μου μηχανή, σου γράφω αυτό το γράμμα, μέσα από το αυτοκίνητό μου.
Σου ζητώ να με συγχωρήσεις γι'αυτή μου την απιστία. Ναι...ήταν μία στιγμή αδυναμίας...'οπως του Πασχάλη...
Αλλά να...βγήκα από το σπίτι και έβρεχε ρε γαμώτη...ξέρω ξέρω δεν είναι δικαιολογία αυτή αλλά φοβήθηκα τους βρεγμένους δρόμους...δεν θυμάσαι που σαβουριαστήκαμε στη στροφή πίσω από τον Καράμπαμπα; Ούτε που καταλάβαμε πως βρεθήκαμε ξάπλα στην άσφαλτο..με επανέφερες εσύ με τον ολογλυκο ήχο του γκαζιού σου...
Τι; ήθελες να έχουμε πάλι τα ίδια; Εσένα σκέφτηκα πρώτα και μετά εμένα.
Άσε που είχα να κουβαλήσω και πολλά ψώνια.
Αυτή τη στιγμή που σου γράφω είμαι κολλημένος εδώ και 10 λεπτά σε ένα φανάρι στο λιμάνι του Πειραιά...
Συγνώμηηηηηηηηη.........να! βλέπεις τι τραβάω; δε μπορώ να κουνηθώ...
Δεν θα το ξανακάνω...ΑΛΗΘΕΙΑ.
Έχεις το λόγο μου ότι αύριο θα σε πάω στο πλυντήριο να σε περιποιηθούν, να σου λαδώσουν την αλυσίδα σου την όμορφη, ομορφιά μου!!!
Θα βγω από αυτό το μαρτύριο αγαπημένη μου και θα γυρίσω κοντά σου.
Μου έλειψες πολύ αγαπημένη μου, ευέλικτη μηχανή...Σ'ΑΓΑΠΩ
21 σχόλια:
έτσι είναι με τις αληθινές αγάπες..
...όσο κι αν ξεμακραίνουμε...
...αυτές εκεί να κάνουν το παν να μας κρατούν κοντά τους...
:)
Φιλιά βρόχινα...
εγώ από τότε που έφερα ξανά το ποδήλατο στην πάτρα αρνούμαι να μπω σε λεωφορείο, και όπου κι αν πάω πάω καβάλα στο ποδηλατάκι μου. τον νοέμβρη έφαγα δυο πολύ δυνατές βροχές ερχόμενος από το πανεπιστήμιο, το οποίο για τους μη γνωρίζοντες είναι 8 χλμ έξω από την πάτρα. στην μια περίπτωση έβρεχε τόσο πολύ που το μόνο που σκεφτόμουν ήταν να μην πέσω, απλά να πηγαίνω ευθεία και κάποια στιγμή θα έφτανα. 40 λεπτά αργότερα έφτασα σπίτι, μούσκεμα μέχρι το κόκαλο.
χθες πήγα το πρωί στο πανεπιστήμιο με λιακάδα και την ώρα που ξεκινούσα να γυρίσω έπιασε μια απίστευτη βροχή και ένας πολύ δυνατός αέρας. περίμενα μια ώρα κάτω από μια γέφυρα για να μπορέσω να φύγω.
ο μόνος που σταμάτησε για να με ρωτήσει αν χρειάζομαι τίποτα, γιατί νόμιζε στην αρχή ότι με έπιασε λάστιχο, ήταν ένας μοτοσυκλετιστής!
αλληλεγγύη!
χρήσιμο το αυτοκίνητο αλλά η αίσθηση του να γυρνάς βράδυ καβάλα στο ποδήλατο μέσα στην ησυχία και να νιώθεις τον αέρα στο πρόσωπό σου και τις μυρωδιές της φύσης δεν συγκρίνεται με τίποτα.
αχ και το ελεγα αυτη η βροχη δεν ηρθε για καλο οριστε αναγκαστηκες να εγκαταλειψεις την αγαπημενη σου..ελπιζω να μην σου ξανασυμβει :) φιλι
Αααχχχ... ΑΑΑΑΧΧΧ, λέω!!!
Και θέλετε ελευθερία/περιπέτεια
και θέλετε σιγουράτζα/καβάτζα...
Και την πίτα σωστή
και το σκύλο χορτάτο...
Άντρες...
Τη μηχανή αγαπάς, αλλά στην πρώτη βροχούλα, την πρόδωσες, κι έτρεξες στην ασφάλεια του αυτοκινήτου...
Και να τα κάνατε μόνο με αντικείμενα αυτά, καλά θά 'τανε...
Τουλάχιστον, το ομολόγησες και ζήτησες και συγνώμη.
Κάτι είναι κι αυτό.
την πήγες στο πλυντήριο σήμερα τελικά ?
πρόσεχε!!!
έδωσες το λόγο σου!
έλα ρε στέλλα, μην το μαλώνεις το παιδί...
είδες τι της κατέβασε?
τον ουρανό με τ' άστρα!
παιδί μου, αν θέλει κάποιος... ανακαλύπτει τρόπους...
οYoYoYoYoYoYoYoY
ηξερα καποτε καποιον που αγαπουσε ετσι ενα ποδηλατο..ελεγε το μωρο μου και εννοουσε αυτο...
αυτον μ θυμησες...την καλησπερα μου**γλυκια,γτ πολυ τν αγαπουσα αυτον τν καποιον
ΕΓΩ ΠΑΛΙ ΛΕΩ ΟΤΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΑ ΘΕΛΕΙ ΟΛΑ Κ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ Κ ΤΗΝ ΣΙΓΟΥΡΙΑ ΟΛΑ ΜΕ ΤΙΣ ΩΡΕΣ Κ ΤΙΣ ΔΙΑΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ
ΑΑΑΑΑ ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΕΙΣ ΑΥΡΙΟ ΠΟΥ ΘΑ ΦΥΓΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ ΜΗΧΑΝΗ ΝΑ ΖΗΤΗΣΕΙΣ Κ ΣΥΓΝΩΜΗ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΚΟΜΟΙΡΟ ΑΜΑΞΑΚΙ ΣΟΥ ΠΟΥ ΤΟ ΦΟΡΤΩΝΕΙΣ ΣΑΝ ΓΑΙΔΟΥΡΙ Κ ΠΟΥ ΤΟ ΤΡΑΒΑΣ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ Κ ΞΗΜΕΡΩΜΑΤΑ ΑΠΟ ΕΔΩ Κ ΑΠΟ ΕΚΕΙ
ΟΚ ΜΑΝΑΡΑΚΙ ΜΟΥ?
ΦΙΛΑΚΙΑ Κ ............PROMISE
@ νεραιδα /// και τις μεγαλες αγαπες καταλαβαινουμε οτι ηταν μεγαλες οταν τις χανουμε και οταν ειμαστε μακρια τους. ετσι κι εγω τωρα. καθε φορα που την αφηνω θελω να τρεξω πισω σ'αυτην.
@ αδερφε /// στο μυαλο μου εισαι,η αισθηση που εχεις πανω στις δυο ροδες δεν μπορεις με λογια να την περιγραψεις, ολες σου οι ασθησεις στη τσιτα να εισπρατουν ολα τα ερεθισματα γυμνα.
σα να σε βλεπω να γυρνας απο το πανεπιστημιο, νομιζω πως ξερω και σε ποια γεφυρα σταματησες να φυλαχτεις απο τη βροχη.
rip 1708 /// αυτη βροχη τα φταιει ολα, πολυ φοβαμαι οτι θα ξαναχρειαστει...εχω γραψει χιλιαδες γραμματα στη μηχανη μου, χιλιαδες.
@ negma /// πω πω...τι πεσιμο ηταν αυτο;
οι συνθηκες και η κακια στιγμη με αναγκασαν, αλλωστε της εξηγησα, μια απο τις δυο τουμπες τις εχουμε φαει με βροχη. να ξαναπεσουμε δηλαδη; να τριτωσει; φτηνα τη γλιτωσαμε στις δυο προηγουμενες.
γιατι δηλαδη; τι εχουμε οι αντρες; μια χαρα παιδια ειμαστε.
mauve /// θα της κανω ενα υπεροχο service spa και ολα τα παρελκομενα.
την εχω παραμελησει τελευταια και δεν κανει...
ειδες η negma; μου τα εχωσε κανονικα...καλα μου εκανε δηλαδη. οι μαλακιες πληρωνονται.
@ in the sky /// τα διτροχα ειναι παθη μεγαλα, δεν γινεται να μη τα αγαπας, οταν καποτε ελειπα ταξιδια λογω δουλειας το πρωτο που ηθελα να κανω γυρνωντας ηταν βολτα με τη μηχανη.
οσο για τον ποδηλατιστη... τι να πω. εναν ξερω τον μορφεα, και αν κρινω απο αυτον πρεπει να εχουν πολυ θεμα κι ετσι μενουν αξεχαστοι.
@ semawo/// τωρα να σου πω οτι δεν εχεις δικιο; δεν θα σου πω...
αυτο κι αν εχω ταλαιπωρησει τωρα τελευταια, το εχω κανει αγροτικο και μονο γι αυτο δεν ειναι φτιαγμενο.
ενταξει λοιπον, θα το παω και αυτο για πλυσιμο και θα του ζητησω και συγνωμη για τη συμπεριφορα μου.
παρ'ολα αυτα η μηχανη παραμενει Ο ΕΡΩΤΑΣ
είπαμε:
δεν είναι μέσο μεταφοράς η μηχανή.
είναι τρόπος σκέψης
στάση ζωής.
πώς να το κάνουμε?
ακούγεται κλισέ
αλλά αφού είναι?!!!
καλημέρα
χχχχχχχχχχχχχχ
υγ.άστην στρίγγλα την εστρέλλα μας
να λέει... χεχε
Δεν περνιέται για απιστία. Εξάλλου ήταν στιγμή αδυναμίας, ρε γαμώτη ...
Υ.Γ. Ο Πειραιάς μέσα από τις φωτογραφίες είναι πολύ γκρίζος τελικά.
δεν μπορω να σχολιασω τωρα
ακουω Placebo
.....μετα!
Διακρινω
εναν μισανδρισμο απο την πλευρα της "κοπελας στην κουνια"??
::)))))
αυτη ηταν να μην βγει απο την καταψυξη!!!
Εγω πάλι χειμώνα δεν κανω απιστίες στην δικιά μου!
και δεν την αλλάζω με τίποτα!
ουτε για την ευκολία της ...
ουτε για την αισθηση του "πετάγματος"..
και την μοναδικότητα αυτού!
(ασε ποσο χαιρομαι να βλεπω τα μουτρα των αλλων στο φανάρι..
σε προσπερνουν σαν θωρηκτα Ποτεμκιν (κι αφου εχεις κοψει)
.. με υφος ζοχαδα ...
και στο πρασινο ψαχνουν την πρωτη αναπνεοντας τον ατμο σου!)
Εκει Λεό πιστος εσυ!!!
xaxa, allo pali kai touto! Antres...
"Ακριβό μου διθέσιο, καλό μου αμάξι που περνάς απ’ τ’ απαίσιο ξυστά..."
Το τραγούδι μου θύμισε τούτη σου απελπισμένη κραυγή.
Σε νιώθω, όπως ένιωσα και τούτη του morfea:"βράδυ καβάλα στο ποδήλατο μέσα στην ησυχία και να νιώθεις τον αέρα στο πρόσωπό σου και τις μυρωδιές της φύσης δεν συγκρίνεται με τίποτα"
΄Εχουμε κάνει τρέλες (κυριολεκτώ...) με το Γλάρο μου και τα ποδήλατά μας.
Καλή σου Κυριακή!
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
άτσα η μαμά και ποδηλάτισσα!
χεχε!
Μορφέα μου καμάρι μου, γελάς παλιόπαιδο...αλλά όταν η μαμά έκανε jogging με το Γλάρο της εσείς φορούσατε πάνες βρακάκια μπρε...
Καλέ, δε θα πιστέψεις όσα έχουμε κάνει με τα ποδήλατα...η τρελο-οικογένεια...
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
maya /// μονο τροπος ζωης, δε μπορω να φανταστω τη ζωη μου πια χωρις μηχανη. ειναι να μη τη καβαλησεις, αν το κανεις παει κολλησες
afrodiet /// ο πειραιας δεν ειναι γκριζος μονο στις φωτογραφιες.
ειναι γκριζος. τον εχουν καταδικασει στο γκριζο. ευτυχως που σπαει με το μπλε της θαλασσας
talisker /// αυτο παλι με τα αυτοκινητα δεν το εχω καταλαβει.
που πας ρε μεγαλε;
χωνεσαι κανεις ρανεις να με περασεις...
αφου στο φαναρι θα κολλησεις καημενε μου.
και και θα με δεις να περναω διπλα σου ξανα και απο σενα και απο ολους οσους ειναι κολλημενοι στο φαναρι...
τι να πεις;
fava /// γιατι;;; οι γυναικες δεν γραφουν γραμματα;
γλαρενια /// το ξερω, ερχομαστε δευτεροι με τον μορφεα,ασε που σιγουρα ο αερας καποτε δεν βρωμουσε.
την ετοιμαζω για το καλοκαιρι να τη παω διακοπες γιατι επηξε μεσα στη πολη η ομορφια μου.
συγκλονιστηκα τωρα..
Δημοσίευση σχολίου