Πέμπτη 19 Ιουλίου 2007

JAMES

Επιβλητικός,μελαγχολικός με μια ενεργεια εσωτερική που δεν ηξερες αν αυτο που βλέπεις σε κάνει να θελεις να βάλεις τα κλάματα ή να απογειωθεις στο ρυθμό του. Οι φλέβες στο ξυρισμένο του κεφάλι σε ένταση και ένα χαμόγελο μάλλον πικρο...απο τις συναυλίες που ευχαριστω τη τυχη μου και τη τσέπη μου που βρεθηκα εκεί χθες. συγκροτημα που το μέγεθος τους πάνω στη σκηνή είναι τεραστιο...αλλα αυτή η φιγούρα του Tim Booth,δεν περιγράφεται με λέξεις. μια ζωντανή πηγή συναισθημάτων,ένας ανθρωπος δίχως κόκκαλα-απίστευτη κίνηση-που σου σφηνώνει στο μυαλό για πολύ πολύ καιρο.


1 σχόλιο:

Tzini είπε...

Δεν πηγα στη συναυλία γιατι δεν μενω πιά Αθήνα αλλα οι james ειναι

εκπληκτικοί