ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ

Τον είδα για πρώτη φορά πριν από ένα μήνα στην εξαιρετική ταινία, "ΟΙ ΖΩΕΣ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ".
Μία κινηματογραφική ιστορία που φτάνοντας στο τέλος γεμίζεις θαυμασμό για όσους αναμίχθηκαν.
Μα περισσότερο στη μνήμη μου θα μείνει το "βλέμμα".
Ένας εκπληκτικός ηθοποιός που φαντάζομαι ότι αν ήταν Αμερικανός θα είχε τσιμπήσει το όσκαρ γι' αυτή του την ερμηνεία.
Έχει ενδιαφέρον η προσωπική του ιστορία η οποία ενέπνευσε και τη ταινία.

Έψαχνα να βρω κι άλλες του ταινίες να δω και κάπου εκεί, ένα χρόνο μετά το συμβάν μαθαίνω κι εγώ αυτό...

Ο πράκτορας που αγαπήσαμε δεν είναι πια εδώ

Ερμηνεία με το βλέμμα, αυτό που μεταμόρφωνε το ψυχρό προσωπείο του πράκτορα της Στάζι Γκερντ Βίσλερ σ' έναν ανιδιοτελή φύλακα άγγελο του Ανατολικογερμανού συγγραφέα που είχε αναλάβει να παρακολουθεί. Από τις «Ζωές των άλλων», το κινηματογραφικό αριστούργημα του 34χρονου Φλόριαν Χένκελ φον Ντόνερσμαρκ, θα ανακαλούμε το βλέμμα ενός μεγάλου ηθοποιού, του Ούλριχ Μούε.

Ο Ούλριχ Μούε σε μια σκηνή από την ταινία του Φλόριαν Χένκελ φον Ντόνερσμαρκ. Ως πράκτορας της Στάζι μπαίνει στις «ζωές των άλλων»

Ο ρόλος του ήταν και το κύκνειο άσμα του. Ο 54χρονος πρώην Ανατολικογερμανός ηθοποιός πέθανε την Κυριακή. Επασχε από καρκίνο του στομάχου, όπως αποκάλυψε ο ίδιος στην εφημερίδα «Die Welt» μία μέρα πριν πεθάνει.

Ο κόσμος μπορεί να ανακάλυψε φέτος το ταλέντο του Μούε χάρη στην ταινία που απέσπασε δεκάδες διεθνείς βραβεύσεις, με σημαντικότερες το Οσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας, το βραβείο καλύτερης ταινίας αλλά και το α' ανδρικού ρόλου που είχε ο ίδιος πάρει από την Ευρωπαϊκή Ακαδημία Κινηματογράφου, στη χώρα του όμως ήταν γνωστός και μάλιστα κυρίως ως θεατρικός ηθοποιός.

Γεννημένος το 1953 στην πόλη Γκρίμα της Σαξονίας, εργάστηκε κατ' αρχάς ως οικοδόμος. Κι αφού υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία στο Τείχος του Βερολίνου, στράφηκε στη μεγάλη του αγάπη, το θέατρο, σπουδάζοντας στη σχολή «Χανς Οτο» της Λειψίας.

Μόλις αποφοιτά αρχίζει να συνεργάζεται με το «Stadtisches Theater Karl-Marx-Stadt» μέχρι να τον ξεχωρίσει ο ίδιος ο Χάινερ Μίλερ και να ζητήσει προσωπικά να γίνει δεκτός στο «Volksbuhne». Εκεί ξεχώρισε ιδιαίτερα για τις ερμηνείες του στον «Εγκμοντ» του Γκέτε και στον «Νάθαν τον Σοφό» του Λέσινγκ. Η πρώτη του μεγάλη επιτυχία έρχεται όμως το 1989, όταν υποδύεται τον Αμλετ στην παράσταση που σκηνοθετεί ο Χάινερ Μίλερ.

Ο Μούε, από τους διαφωνούντες με το ανατολικογερμανικό καθεστώς, είναι από τους διοργανωτές της μεγάλης διαδήλωσης διαμαρτυρίας στην «Αλεξάντερπλατς» στις 4 Νοεμβρίου του 1989. Είναι παντρεμένος (για δεύτερη φορά) με την ηθοποιό Τζένι Γκρέλμαν, με την οποία απέκτησαν μια κόρη, την Αννα Μαρία Μούε, που είναι σήμερα επίσης ηθοποιός.

Οταν πέφτει το Τείχος ο Μούε μαθαίνει ότι η γυναίκα του διατηρούσε «ανεπίσημες» επαφές με τη Στάζι, δίνοντας πλήρεις αναφορές για τις κινήσεις του. Ενα μέρος της πικρής του εμπειρίας ενέπνευσε το σενάριο για τις «Ζωές των άλλων».

Οταν όμως ο Ντόνερσμαρκ θέλησε να κυκλοφορήσει το σενάριο σε βιβλίο, η Γκρέλμαν κατέθεσε ασφαλιστικά μέτρα και καθώς ήταν αδύνατον να αποδειχτεί η συνεργασία της με τη Στάζι (παρ' ότι βρέθηκε ο φάκελος του Μούε με 254 σελίδες) κέρδισε τη δίκη. Το βιβλίο δεν κυκλοφόρησε.

Με την επανένωση της Γερμανίας, ο Μούε συνεχίζει τη θριαμβευτική του πορεία παίζοντας σε σημαντικά θέατρα στο Ζάλτσμπουργκ, το Αμβούργο ή τη Βιέννη. Με την τρίτη σύζυγό του, διάσημη Γερμανίδα ηθοποιό Σουζάνε Λόταρ, ζούσαν στο Βερολίνο μαζί με τις δύο κόρες του από τον πρώτο του γάμο.

26/7/2007

πηγή "ελευθεροτυπια"