Κάθε φορά που γυρίζω είσαι εκεί και με περιμένεις, σκοτεινέ...
κάθε φορά, στα πρώτα σκαλιά του σπιτιού μου, δε γυρνάς το βλέμμα σου πάνω μου μα ξέρω είσαι εκεί για μένα...
Κάθε φορά που γυρίζω το κλειδί στη πόρτα. είσαι εκεί και με περιμένεις, κουρνιάζεις στα ριγμένα στο πάτωμα ρούχα, και νιώθω το χαμόγελό σου όταν πίνω νερό απ' το ποτήρι που γέμισες εσύ.
Κάθε φορά που στέκομαι στο άδειο μου σπίτι σιωπώντας, είσαι εκεί...πίσω μου και με κοιτάς εκλιπαρώντας να μη νιώθω μόνος.... είσαι εσύ εκεί...
Το ξέρω...μα κάνε μου μια και μόνη χάρη σκοτεινέ μου φίλε...
....Μην είσαι κι εκεί που πάω όταν φεύγω...
20 σχόλια:
δωσε του λιγακι φως και θα φυγει καλε μου.......το εχω δοκιμασει,γινεται
αδερφε
με το τραγουδι με σκοτωσες...
ειδικα σημερα...
ποτηρια ψηλα...
ας πιουμε και μια φορα στην υγεια μας...
(μπηκαμε με χιλια στην στροφη, κι ο χειμωνας ηδη μας γελαει στην εξοδο...)
σκοτεινός φίλος ή ένας ακόμα εαυτός σου;
αθανασια /// φως ε; κατσε να δω που το εχω βαλει...που το εχω βαλει...
αδερφε /// το τραγουδι ξερουμε, ειναι για πολλα ποτηρια, καλο χειμωνα να εχουμε και ναστεκομαστε στα ποδια μας.
αγγελινα /// αφου την απαντηση την εχεις, ηρθα και σε διαβασα.
την εχεις.
Ti τραγουδι..
και ποσο μου θυμιζει εσας τους δυο...
απο τους πρωτους μου φιλους εδω μεσα ...
Οι επιστροφες στο σπιτι καλε μου ..ειναι λυτρωτικες καμμια φορα ...
και τιποτα δεν σε περιμενει εκει που πας ...
αν δεν το κουβαλας μεσα σου!!
καλως μας ηρθες!
Γυρνα το κεφαλι σου να τον δεις, να τον κοιταξεις στα ματια, να τον αντιμετωπισεις... Ίσως τον σκοτωσεις... Ή ίσως και να θες να τον παρεις μαζι σου οταν φευγεις...
Νανούρισέ τον
πες του πως τον αγαπάς
και θα μείνει εκεί που θες
για όσο θες
Εμένα μ' αρέσει που γύρισα και βρήκα Εσένα εδώ... Ανεξαρτήτως φωτισμού...
"Μην είσαι κι εκεί που πάω όταν φεύγω..."
Και τι τραγούδι...
Μια αλήθεια πάλι για να ακούσουμε...
δε θα το που πουθενα
αλλα αν ηξερα τον φιλο σου
θα του ελεγα να σε επισκεφτεται μονο οταν εισαι μονος..............
kalhspera.
den einai ekei,ola einai mesa mas.
...αχ αυτό το κλειδί στην πόρτα
ακούει βήματα, μυρίζει ανάσες, μα αυτό το κλειδί τον τρέφει, νομίζω, αισθάνομαι ή θυμάμαι. Τον τρέφει ο ήχος του και τον ξυπνάει πολλές φορές το τερματικό σημείο. Σαν τερματικός σταθμός που ανάστροφα θυμίζει αφετηρία, ή είναι κιόλλας. Κατεβαίνεις εσύ. Ανεβαίνει εκείνος.
Καλημέρα.
θα με αποτελειώσεις σήμερα...
τι τραγούδι...
απο τις πρώτες νότες...
με πήγες πίσω στον χειμώνα
τον βαρύ που περάσαμε μαζί.
και νοιώθω ξαφνικά λίγο λιγότερο κρύο
και ζεστά που είμαι δω.
τα λόγια σου...
ένοιωσα το μαύρο σου.
γιατί άργησα?
γλυκέ μου μουρτζούφλη συνάδελφε!
εγώ σε ακούω.
απαπα...
τέλεια χάλια μ'έκανες...
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
talisker /// ένας φίλος μου είπε κάποτε "μη φεύγεις ποτέ για να γλιτώσεις από τη κόλαση, η κόλαση είναι μέσα σου και θα τη πάρεις μαζί σου"
κάπως έτσι είναι... αυτή τη φορά του έδωσα μορφή -μαλλον προσπάθησα να του δώσω μορφή και ένα μόνο χαρακτηριστικό του μου εμφανίστηκε...
σκοτεινός.
πρωτόπλαστη /// λίγο να με αφ΄σει ήσυχο θέλω, ούτε φίλους ψάχνω ούτε κι εχθρούς. λίγο να με αφ΄σει μόνο.
negma /// κι εμένα μου αρέσει που βρισκόμαστε ξανά, είναι πάντα ωραίο να ξαναβρίσκεις φίλους...ανεξαρτήτως φωτισμού (ναι)
κοπέλα με το καναρινί φόρεμα /// μόνο αυτό ζητάω, να αποκτήσει νόημα η φυγή. το τραγούδι είναι χαραγματιά, ελπίζω να εχεις δει και τη ταινία που ακούγεται.
fei /// αν τον δεις μάλλον θα έχεις πέσει πάνω μου. γι'αυτο...
δεν υπαρχει θέμα /// όλα ειναι μέσα μας ολα. εκει ειναι η παγιδα.
dim juanegro /// τρέφεται από μας, παίρνει ενέργεια από μας, μας ακούει μας βλέπει, μας νιώθει και κει που νομίζουμε πως τελείωσε εκείνος εχει φυλάξει ακομα λιγο να έχουμε για το δρόμο, κλειδώνοντας ή ξεκλειδώνοντας.
maya /// "ο χειμώνας που περασαμε μαζι" καλα το πες. μαζι τον περασαμε κι ελπιζω να περασουμε και τον επομενο που ήδη ερχεται γιατι ετσι εχει λιγοτερο κρυο... κι ας σε κανω χαλια... ξερεις οτι δεν ειναι αυτη η προθεση μου.
ε συναδελφε;
η πρόθεση σου καλή.
η διάθεση μου συναδελφική.
ήρθε κι έδεσε.
και είπα: ΤΕΛΕΙΑ χάλια.
μην φανταστείς.
μια σταγόνα μου χωρίζει το γέλιο απ'την θλίψη.
αν σου πω ότι φέτος νοιώθω ακόμη πιο δυνατή?
να αντέξω τον χειμώνα?
λες και σαν ανώμαλο χταπόδι
ΣΚΛΗΡΑΙΝΩ με τα χτυπήματα...
σε φιλώ πολύ
redial δεν έχει ο βασιλιάς εδώ?
(αν έλιωνε το i tunes
σίγουρα θα τόχαμε λιώσει.
και αυτό, και της φριντζήλα.
α ρε τάλισκερ...)
και πάρε το ποτήρι του μορφέα!
τέλος λέω!
ακομα να αναψει το φως;;;;;ουτε ΔΕΗ σε καλοκαιρινο μπλακ αουτ φιλεναδε μου....
κα τα χρη ση .........ακου με....
Καλωσήρθαμε αδερφέ...
Κάθε φορά που γυρίζω... μόνο το αίσθημα που είχα πριν ξεκινήσω να γυρίζω θα ήθελα να θυμηθώ...
Με την ταινία αυτή "την ακούσαμε" όλοι. Θεϊκό και άψογο (ως συνήθως) γερμανικό σινεμά...
Εντός των ημερών εμφανίζομαι και ..."επίσημα".
Φιλιά!
πιο ποτηρι λεει η πεταλουδι???
παλι παραληρει???
χμμμ...
λιγο σας αφηνω...
αδιορθωτοι ειστε!
και κανατε και τσιρκο το ποστ του αδερφου μου!
Να φεύγεις γιατί υπάρχει εκείνος γιατί ξέρεις πως θα φιλά την αγαπημένη σου θέση στο άδειο σπίτι...
Και να γυρίζεις ακριβώς για τον ίδιο λόγο...
Καλό χειμώνα και να'ναι τ'όνειρο καλό, απατηλό ας είναι...κι όταν φευγεις κι όταν γυρνάς...
Δημοσίευση σχολίου