Μπαίνω στο αυτοκινητο μου, κάνω ένα πέρασμα στις έξι μνήμες του ραδιοφώνου και ως συνήθως επιλέγω να παίξει cd...
Ξεκινώ για τη δουλειά, και το αυτοκίνητο πηγαίνει, μάλλον, μόνο του γιατί εγώ δεν είμαι στο τιμόνι...
... είμαι στις σκάλες του σπιτιού μου στη Πάτρα, με τη σχολική μου τσάντα κρεμμασμένη στους ώμους, είναι πρωί, νυστάζω, και βγαίνοντας με χτυπάει η δροσιά και η υγρασία στο πρόσωπο, χώνομαι μέχρι τη μύτη στο μπουφάν μου.
Αν είμαι τυχερός δεν θα βρω στο δρόμο μου το κωλόσκυλο που με παίρνει στο κατόπι οταν με βλέπει ( τι τρέξιμο έχω ρίξει δεν περιγράφεται).
Φτάνω στο σχολείο, πανικός. Χθες χάσαμε και τα βαζέλια μας την έχουν πέσει ασχημα...παίρνω τη θέση μου ανάμεσα στους γάβρους και βγάζω τα λαρύγγια μου. Ο πούστης ο διαιτητης φταίει που μόλις πέσει ο Σαραβάκος του δίνει πέναλντι...Ο πουλημένος...
Μας σταματάει το κουδούνι...Γκρίζα αίθουσα, κι εμείς εκπέμπουμε χρώματα, βράζουμε...δεν μας χωράει ο τόπος, πότε θα χτυπήσει διάλειμμα;
...Να ξεχωρίσω τα λεφτά που μου άφησε η μάνα μου πάνω στο ψυγείο για κολατσιό, να μου φτάσουν να πάρω το Αγόρι τη Πέμπτη...
Σχολάσαμε και ακόμα δεν έχουμε ξεσπάσει, θα πάμε να φάμε και θα συναντηθουμε στην αλάνα να παιξουμε οι κόκκινοι με τους πράσινους να το λύσουμε μία και καλή...κι εκεί δεν έχει πέναλντι, εκεί τρέχει αίμα από τα γόνατα.
..."αφού ρε μαμά δεν μας έχει βάλει τίποτα για αύριο, λίγα έχω, θα διαβάσω το απόγευμα (μετά τον Nιλς Χογκελσον και τις χήνες του), θα ειναι όλα τα παιδιά, με περιμένουν"
...σκοτωμός!!! η σκόνη σύννεφο, κι εμείς σύσκατοι απο τη βρώμα...μέχρι που βγαίνουν οι γείτονες να μας κάνουν παρατήρηση και " να τσακιστουμε να φύγουμε γιατί είναι μεσημέρι και θέλουν να κοιμηθούν..άντε πια"
...Το αυτοκίνητο σταμάτησε, έφτασε. Ώρα για δουλειά...
το τραγούδι που ακούγεται είναι από το soundtrack της ταινίας "INTO THE WILD "
34 σχόλια:
καλημέρα,τι όμορφη η επιστροφή στην παλιά μας αθωότητα,στην "παιδική μας την ταυτότητα"...και πόσο αληθινό το αναβιωμένο πέρασμα...
να είσαι καλά
φανταστική η φωτογραφία με τα παιδιά...
Ώρες ώρες μου φαίνεται σαν να ήταν χθες...
Κι άλλες πάλι, σαν να έχουν περάσει αιώνες...
:-)
Και όσο μεγαλώνεις, τόσο περισσότερο θα ανακαλείς τις μνήμες σου, θα αποζητάς τα νεανικά, αθώα χρόνια...
Μμμμμ...πάω να ανεβάσω Μηλιώκα αφιερωμένο σε σένα και τις αναμνήσεις σου εξαιρετικά....
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
φαιδρα /// πέρα απο αληθινο είναι ωρες ωρες και αναγκη...και τωρα τελευταια τη νιωθω εντονα.
negma /// το ιδιο μου συμβαινει κι εμενα. μερικες φορες ισως οταν τα πραγματα ζοριζουν και πιεζομαστε χοντρα να παθαινουμε αυτο το " θελω τη μαμα μου", να γυρισουμε λιγο στη ξεγνοιασια.
γλαρένια /// αθωα χρονια...αυτο ειναι ακριβως. αυτο εχω αναγκη. λιγη αθωοτητα χωρις πισω σκεψεις και σκοπιμοτητες που ακομα και να τις επιστρατευαμε ηταν για να κονομησουμε κανα φραγκο να παρουμε τον ακριβο τον πυραυλο παγωτο.
σ'ευχαρισστω πολυ για την αφιερωση. άγια τα λεει ο μηλιωκας.
Καλέ τι όμορφο που ήταν αυτό.
Ήμουν κι εγώ λίγο πιο πέρα, κάπου 200 χιλιόμετρα αλλά συμμετείχα κι εγώ.
Στις τέσσερις πλευρές που όριζε ένα λάστιχο τυλιγμένο στα πόδια μας. Ήμουν πρωταθλήτρια. Και οι φίλες μου …
Ο Νιλς Χόλγκερσον, γέμιζε και τα δικά μου απογεύματα με όνειρα.
Kαι λίγο η Κάντυ…
Το παιχνίδι στην αυλή του σχολείου ήταν η μοναδική εκτόνωση που μπορώ να φανταστώ και για σήμερα. Τι τρέξιμο θε μου.
Φτου και βγαίνω...
Ο ήλιος μου φαινόταν ή ήταν πραγματικά πιο φωτεινός;
Ή τώρα απλά δεν έχω ευκαιρία να τον κοιτάξω μέσα από το γραφείο και τον υπολογιστή;
Τώρα που είπα «υπολογιστή» ας επιστρέψω στη δουλειά…
καλημέρα χαίρομαι που σε ακούω πάλι.ποια είναι η πιο παλιά σου ανάμνηση;
Το παιδί μεγάλωσε,ε; Και το μόνο του άγχος να φανταστώ, πως δεν είναι αν θα νικήσει στο ποδόσφαιρο, ή αν πρέπει να κάτσει να διαβάσει. Προτιμάς το αίμα στα γόνατα; Καλό σου βράδυ! :-)
ξένοιαστα παιδικά χρόνια
που μοσχοβολούν
αφοπλιστική αθωότητα!!!
"παιδί με το γρατσουνισμένο γόνατο
χαϊμαλί τρελό σαγόνι πεισματάρικο.
παντελονάκι αέρινο,
στήθος του βράχου κρίνο του νερού.
μορτάκι του άσπρου σύννεφου!"
Ο.Ε.
...oOo...oOo...oOo...
περιμένω με αληθινή λαχτάρα
τη σκηνοθετική μπακέτα του Sean Penn
ευστοχότατη η επιλογή / πρόδρομος!
πρόκειται για αληθινή ιστορία
ανυπομονώ!
Ομορφη η διαδρομή στο χθες... Σε βλέπω στην αντιπέρα όχθη...
Λίγα για τον Σαραβάκο που μας έχει χαρίσει όμορφες ποδοσφαιρικές στιγμές...
Αχ τα αλητόσκυλα οι καλύτεροί μου φίλοι!
Διάβαζα Φάντομ...
Δεν ήταν και τόσο αθώα τα παιδικά μου χρόνια...
Καλό σου βράδυ
ολο πισω μας πανε οι σκεψεις μας λ. μου...και εγω μια απο τα ιδια ζω συνεχεια...γιατι ομως?
δεν με πολυ ενδιαφερει το γιατι.. οι σκεψεις μου κανουνε ομορφη παρεα..αυτο μου φτανει...
περιμενω και εγω το εργο πως και πως να δω τον sean penn σαν σκηνοθετης..σαν ηθοποιος ειναι εξαιρετικος..το ιδιο περιμενω και πισω απο την καμερα..
οσο για την ιστορια πισω απο το 'into the wild'..τι να πει κανεις?ζηλευω την δυναμη που ειχε το παλικαρι να κανει το ονειρο του και την εσωτερικη του αναγκη πραγματικοτητα...
νασαι καλα για το τοσο ομορφο ταξιδι!!
σε φιλω
:)
Τι όμορφο ρε φίλε αυτό που έγραψες;
Μπάλλα στις αλάνες με αίμα, μπλεκ, περιπέτεια, πόλεμος πάνω-κάτω γειτονιά με νεράτζια (στην καλύτερη), έξω μέχρι τις 9 αυστηρά, ερωτικές εξομολογήσεις με γράμματα στις συμμαθήτριες, ποδηλατάδες, φοφίκο, μουσική σε κασσέτες, αθλητικά πονυ...
Σ' ευχαριστούμε. Απλά.
Το soundtrack του Vedder, εκτός του ότι σπέρνει και δεν θα μπορούσε να κάνει αλλιώς, πήρε και χρυσή σφαίρα νομίζω.
Χαιρετώ!!!
ΑΑΑΑΧΧΧΧ ρε φιλαράκι...
Τι μου θυμίζεις...
@ afrodiet /// o ηλιος ειναι ακομα το ιδιο φωτεινος, τα δικα μας ματια ειναι πιο μικρα πια, οσο και οι ψυχες μας...
θυμασαι εκεινα τα ξυλινα παπουτσια του νιλς; ποσο τα ζηλευα!!! λαστιχακι επαιζα κι εγω! κι ας ηταν κοριτσιστικο...
@arcana /// η πιο παλια μου αναμνηση εικονα ειναι το σπιτι που μεινανε οι γονεις μου οταν κατεβηκαν στη Πατρα. ενα δωματιο με τη κουζινα και τη τουαλετα εξω. και τη γιαγια μου να μας φερνει καστανα απο τα Γιαννενα. και αν το σκεφτω και αλλο θα φερω κι αλλες εικονες ξεχασμενες στο φως...
thogias /// μεγαλωσε το παιδι και τα σημαδια στα γονατα, εκει που ετρεχε αιμα τοτε, τωρα ειναι αναμνηση αγαπημενη. γιατι τωρα τρεχει αιμα απο το κατακερματισμενο απο τις υποχρεωσεις και τα αγχη, μυαλο μας.
mauve /// τη ταινια την ειδα. ανυπομονος καθως ειμαι τη κατεβασα.
περιμενα περισσοτερα απο τον pen.
ομολογω οτι βαρεθηκα ΑΛΛΑ οταν τη δεις αξιζει να φτασεις στο τελος. με ακολουθει μερες τωρα και μαλλον δυσκολα θα το ξεχασω. και γινεται ακομα πιο συγκλονιστικο επειδη ειναι αληθινη ιστορια. περιμενω να μου πεις.
αλεξανδρα /// βαζελακι; ο Σαραβακος ηταν απο τους μεγαλυτερους βουτηχτες των ελληνικων γηπεδων. αυτο ηταν. και βαζελος. χαλια δηλαδη. οσο για τα αλητοσκυλα κι εγω τα αγαπαω, καποτε πηρα και ενα στο σπιτι μου, την Ποπη. μονο που εχω ριξει πολυ πρωινο τρεξιμο εξ'αιτιας τους, και τωρα με κυνηγουν με τη μηχανη. ποτε θα με ριξουν δεν ξερω.
tzotza /// οταν μας στριμωχνουν οι υποχρεωσεις εκει γυρναμε, στα παιδικα μας χρονια. οσο για τη ταινια ελεγα και στην mauve οτι την ειδα και περιμενα περισσοτερα απο τον Pen. μονο που επειδη ειναι αληθινη ιστορια παιρνει αλλη διασταση και το τελος του ειναι συγκλονιστικο.
south of the river /// φοφικο!!!!!!
ναι!!! φοφικο λεμε! τα λατρευα!
ασε αυτο με τη πανω και τη κατω γειτονια... πολυ κυνηγι...φοβερο παθος. πω πω...θα με παρουν τα ζουμια...
οσο για τον Vedder, πιο ωριμος απο ποτε, αν βραβευτηκε το πηρε δικαια, το τραγουδι που παιζει ειναι πολυ αγαπημενο.
phantom_pad /// ξερω ξερω...
"με τη σχολική μου τσάντα κρεμμασμένη στους ώμους,είναι πρωί, νυστάζω, και βγαίνοντας με χτυπάει η δροσιά και η υγρασία στο πρόσωπο, χώνομαι μέχρι τη μύτη στο μπουφάν μου."
.....την ξερω αυτη την αισθηση
-ποσο δυνατα τη περιγραφεις.
Το καταλαβαινω κι οταν βλεπω τον μικρο μου να παραπαιει απο το βαρος της πελωριας τσαντας του...
να μπαλατζαρει
Ετσι γινονται σκεφτομαι μεσα μου οι αντρες ..ετσι κατακτουν τα γενναια ,σταθερα ,
θαρραλεα βηματα!
-γραφε συχνοτερα Λεο μου..
κι αν μαγκωνεις και δεν θες να γραφεις ..σου χω παιχνιδι στο κοκκινο!!:)
κι έλεγα ρε αδερφε πότε θα διαφωνήσουμε!
εγώ έγινα βάζελος γιατί εκείνη την εποχή, όταν ήμουνα 6, έβλεπα τον Σαραβάκο!
χεχε!
κι εγώ μεγάλωσα στις πλατείες, στις βόλτες με τα ποδήλατα στα χωριά, στις βόλτες στο βουνό με τη γιαγιά, που μαζεύαμε βατόμουρα και κάναμε πικνικ με εκείνο το απίστευτο κέικ που έφτιαχνε, με τον Νιλς Χολγκερσον και τον Μικρό Πρίγκηπα, με τις μπάλες που μας σκάγανε οι γιαγιάδες επειδή τις πετυχαίναμε!
αχ...
τι μου θύμισες...
μου φαίνεται σαν να ναι χθες μα πάνε τόσα χρόνια.......
Eρωτικότατο τραγούδι!
@ talisker /// καπως ετσι πατανε γερα τα ποδια μας στη γη.
γερα.
αλλα ειναι και αυτο το δροσερο αερακι του πρωινου που τοτε τουλαχιστον δε βρωμουσε κι ας εμενα διπλα σε εργοστασιο, που σου γαργαλουσε τις αισθησεις και τις κρατουσε σε υπερενταση γιατι μοσχοβολουσε χορταρι, δεντρα, λουλουδια.
ειχα την τυχη να μεγαλωσω σε τετοιο μερος.
σε φανταζομαι να παρατηρεις τον μικρο σου καθως φευγει για το σχολειο και σε χαιρομαι.πολύ.
είδα την προσκληση και θα ανταποκριθω συντομως.
@ αδερφε /// ναι σε εχω τσεκαρει οτι εισαι βαζελος. σ'εκεινο το βιντεακι που ειχες ανεβασει αλλα πανηγυριζες για τη Λαρισα.
τι να κανουμε σου το καταχωρω ως λαθος ζωης.
οταν εισαι μικρος, καποιος σωστος ανθρωπος (ολυμπιακος) πρεπει να ειναι απο διπλα σου να σου δειχνει το σωστο δρομο.
an205 /// ειναι φοβερο ποσο χθες μας φαινεται αλλα και ποτε περασαν τοσα χρονια...ουφφφφφ
ηδονικα μοναχικη /// αν η εσωτερικη αναζητηση ειναι πραξη ερωτικη τοτε ναι ειναι ερωτικοτατο τραγουδι.
Βαζελίνα και δεν αλλάζω γνώμη, πρόεδρο θέλω να αλλάξω αλλά δεν το βλέπω...
Εχεις σκεφτεί ότι τα κοπρόσκυλα προκαλούν την προσοχή σου όταν είσαι με μηχανάκι;
Αν σταματήσεις επιτόπου και τα χαιδέψεις πρώτον δεν θα σου ξαναγαβγίσουν και δεύτερον θα έχεις κερδίσει απ΄το πουθενά έναν καλό φίλο. Δοκίμασέ το...
καταπληκτικη περιγραφη!!!
Καλη εβδομαδα αν ακους μου!!!
ομορφα που ηταν οταν ησουν μικρος :)
"When I was young, it seemed that life was so wonderful,
a miracle, oh it was beautiful, magical.
And all the birds in the trees, well they'd be singing so happily,
joyfully, playfully watching me.
But then they send me away to teach me how to be sensible,
logical, responsible, practical.
And they showed me a world where I could be so dependable,
clinical, intellectual, cynical.
There are times when all the world's asleep,
the questions run too deep
for such a simple man.
Won't you please, please tell me what we've learned
I know it sounds absurd
but please tell me who I am.
Now watch what you say or they'll be calling you a radical,
liberal, fanatical, criminal.
Won't you sign up your name, we'd like to feel you're
acceptable, respectable, presentable, a vegetable!
At night, when all the world's asleep,
the questions run so deep
for such a simple man.
Won't you please, please tell me what we've learned
I know it sounds absurd
but please tell me who I am.."
σου στελνω μια γλυκια καλησπερα..
να προσεχεις
αδερφέ ένα πράγμα θα σου πω...
έχω ξενερώσει τόσο πολύ με τον βάζελο που σκέφτομαι πραγματικά να παρατήσω το ελληνικό ποδόσφαιρο. θα ασχολούμαι μόνο με την Manchester United! είδα χθες στιγμιότυπα από το παιχνίδι με την Arsenal, που τους ρίξαμε 4 και ξενέρωσα...
αυτό ήταν ΜΠΑΛΑ!!!
ΚΟΛΑΣΗ!!!
κερδίζανε 3-0 από το ημίχρονο και συνέχεια κάνανε ευκαιρίες. θέαμα όχι μαλακίες...
κλαψ...!
δεν είναι τυχαίες οι στιγμές
που γυρίζει το μυαλό στα τότε
τα αγνά θαυμαστά χρόνια...
που όλα ήταν πιθανά
τι όμορφη βόλτα
με υπέροχη μουσική
που ομολογώ δεν την ήξερα...
σε πεθύμησα λεωνίδα μου...
και την αγνότητα
και άδειους δρόμους παιχνιδιού
αθώα ψέματα για τα μαθήματα
πολύχρωμη καλημέρα
τι καλά που ήρθα!
χχχχχχχχχχχχχχχ
αναυδη,ως συνηθως
See HERE
@ αλεξάνδρα /// τωρα που μεγάλωσες είναι αργά να αλλαξεις...
αυτό με τα σκυλια δηλαδη αν το κάνω και μείνω χωρίς δάχτυλα τί θα πεις μετά;
@ dee dee /// σ'ευχαριστώ! αν και τώρα που απανταω μαλλον πρέπει να πω καλό σαββατοκυριακο
@ rip 1708 /// " όταν ημουνα μικρός, μες τα κυματα δεν μ'ενοιαζε, αν ο κόσμος ειναι απλος, ή αν ετσι απλός εμένα μου έμοιαζε"...
@ αδερφε /// έχω μια ακομα καλυτερη ιδεα αφου εχεις ξενερωσει με το βαζελο. να γινεις γαυρος!!!!
.....όχι ε; καλα...
@ maya/// και βέβαια δεν ειναι τυχαιες οι στιγμες που γυρναει πισω το μυαλο μας. διέξοδο ψαχνει και φτανει στο σωστοτερο προορισμο.
...η μουσικη, αφου ξερεις,
αν δεν υπηρχε κι αυτη την ειχαμε πολυ ασχημα.
ειναι απο τα λιγα που μας εχουν μεινει και ειμαι ευγνωμων γι αυτο. καλα...τι ωρα ξυπνας;
@ αθανασια /// να προσεχεις. ερχομαι αλλα δεν ακους.
doum /// όχι ρε δεν see there
ουστ πια παλοσπαμ
προσεχω εγω....ελα πια,εδω επιασε ανοιξη
Δημοσίευση σχολίου